Służba…
Służba jest kobietą, Matką Polką, żoną, partnerką, negocjatorem, kotwicą, rzecznikiem, ale rzadko dyrektorem, menadżerem zrządzającym zespołem.
Funkcjonariuszki Służby Więziennej stanowią coraz większą ilość i jakość, która wpływa na siłę Naszej formacji. To silne, dzielne i odważne kobiety, ale bez spódnicy, często w ciężkich butach i grafitowym mundurze. Kobiety łączą pokolenia, tradycję, służą bo to ich pasja i duma, często robią to lepiej od mężczyzn, choć nadal doświadczają dyskryminacji ze względu na płeć, posiadane wykształcenie i umiejętność empatii oraz troskę.
Przemyt do jednostek penitencjarnych czegokolwiek jest niedopuszczalny!!!!!
Co przemycają kobiety w grafitowych mundurach? Różową szminkę, kolorowe tipsy, warkoczyk. Za właśnie my mężczyźni z Solidarności je szanujemy. Rozumiemy ich problemy, trud jaki ponoszą rodząc i wychowując przyszłe pokolenia, pracując na nasze emerytury.
Służba zdominowana przez mężczyzn nie potrzebuje dziś stereotypów i uprzedzeń, potrzebuje kobiet, które z godnością i honorem służyć będą Państwu Polskiemu i jego obywatelom.
Szanowne Panie, Kobiety, Funkcjonariuszki, uczestniczki V forum Kobiet NSZZ Solidarność, dziękuję, że mogę się dziś z wami przywitać i podziękować, że jesteście, Dziękuję!
W marcu bieżącego roku osadzony 37 letni Artur R. zamordował naszą koleżankę Bogusię. Tragedia nie do opisania i nie do opowiedzenia! Ta tragedia miała miejsce w Zakładzie Karnym w Rzeszowie. Bogusia jak co dzień pożegnała się z mężem i dziećmi, prawdopodobnie wypiła kawę z kolegami podczas przyjmowania służby, tak aby trochę ludzkiego pierwiastka było w takim trudnym miejscu jakim jest więzienie.
Artur R. ten człowiek został zatrzymany w związku z brutalnymi gwałtami! Na 4 kobietach!
Sprawa Bogusi była medialna, był płacz przełożonych, konferencje prasowe, tzw. Szum medialny, który jednak szybko ucichł.
ŚP. Bogusia miała 39 lat i zginęła na służbie!
Czym jest więzienie? Więzienie jest miejsce…… no może jeszcze inaczej ….. więzienie i praca z osobami pozbawionymi wolności to w naszym więziennym żargonie jest przysłowiowy „stan umysłu”.
Społeczeństwo nic nie wie o naszej pracy, nie wie nic o tym co się dzieje za murami i kratami. Nie wie nic o tym w jakich warunkach, otoczeniu i z kim pracują tam kobiety w grafitowych mundurach, które często „walczą” na pierwszej linii „więziennego frontu”.
Służba Więzienna to prawie 30-tysięczna umundurowana i uzbrojona formacja, a ponad 6 tysięcy funkcjonariuszy to kobiety. Kobiety, które muszą prosić o odrobinę intymności .
Ostatnie miesiące to ciągłe zmiany, nowe projekty poprawy bezpieczeństwa w jednostkach organizacyjnych, nowa ustawa, która wzbudza wiele kontrowersji. Powoływanie i odwoływanie kierowników jednostek, kierowników działów, tworzenie nowych komórek z uprawnieniami służb specjalnych (kolejnych naszym demokratycznym Kraju!). Komórek, które mają uprawnienia do inwigilowania funkcjonariuszy oraz ich rodzin, znajomych, bezkarne rejestrowanie dźwięku i obrazu, podsłuchy telefoniczne, wgląd do poczty e-mail. Zmiany w Kodeksie Karnym Wykonawczym, które były niezbędne, jednak doprowadziły do kilku (delikatnie mówiąc) niezręcznych sytuacji, gdzie Firma zapomniała, że na pokładzie służą kobiety samotnie wychowujące dzieci do lat 4, które nie mogą od tak po prostu, zostawić dziecka pod zakładem karnym lub aresztem śledczym.
Teraz tak na koniec,
Na tej Sali po raz pierwszy, między Wami są kobiety, które na co dzień narażone są na utratę życia lub zdrowia, „ku Chwale Ojczyzny”, jeden błąd, jedna pomyłka, jeden źle postawiony przecinek w notatce służbowej lub dokumentacji, oznacza: postępowanie wyjaśniające, a często w konsekwencji postepowanie dyscyplinarne
Bardzo proszę, Drogie Panie, zaopiekujcie się naszymi walecznymi dziewczynami
Dziękuję